Een trein gaat vrij zijn gang en steekt grenzen over zonder dat je ze opmerkt. Dat geldt ook voor de trein die Oostende met Eupen verbindt en zo de taalgemeenschappen en taalgebieden van België doorkruist. Dichter Carl Norac zal aan boord van deze trein schrijven om de anderen en hun land van heel dichtbij onder woorden te brengen.

Een trein van inkt, zonder zichtbare grens, een reis en een uitwisseling om de anderen onder woorden te brengen aan de rand van hun weg… - Carl Norac

Carl Norac schrijft niet thuis, hij doet dat in cafés, op zitbanken in de openbare ruimte en op het openbaar vervoer. Maar zijn favoriete plek blijft de trein wanneer, zo zegt hij, “de lijn van het landschap de lijn van het schrift wordt”. Verder speelt het verlangen mee dat het gedicht zelf klaar voor vertrek is en dat het te midden van andere gezichten ontstaat.

In samenwerking met de Midis de la Poésie nodigt EUROPALIA TRAINS & TRACKS Carl Norac uit voor een residentie op de lijn Oostende-Eupen, de enige die het hele land doorkruist. Vanaf zijn geliefde golven (Carl Norac woont in Oostende) tot aan de Duitse grens zal hij aan boord van deze trein gedichten schrijven in een poging om dit land waarvan hij twee jaar lang de Poète National/Dichter des Vaderlands is onder woorden te brengen. Zo zet hij het literaire project voort dat begon met zijn eerste geschriften in India in de jaren 1980: de andere, de voorbijgang(st)er, de reizig(st)er en het landschap onder woorden brengen en in zekere zin proberen te laten zien, te ‘fotograferen’ met de taal.

Behalve naar hen kijken zal hij ook een gesprek aanknopen met onbekenden: de trein is gunstig voor ontmoetingen en soms worden er belangrijke stukken van levens verteld en
uitgewisseld tijdens een vluchtig gebaar op een perron. De wagon van Carl Norac kan ook veranderen in een leesplek: poëzie zet tegelijkertijd aan tot bewegen, weglopen, reizen, aanlanden. 

Carl Norac wil zijn tijd nemen: soms versnellen, vaak vertragen. Gedurende de drie uur lange doortocht zal hij zich vragen stellen over de tijd en zijn omwegen, waanzinnige wedlopen, verwachtingen, suspense, lichtschakeringen, schaduwen, verzameling van momenten ook. “Je denkt dat je een reis gaat maken, maar al spoedig is het de reis die jou maakt of kraakt”, zei de schrijver-reiziger Nicolas Bouvier. Carl Norac zal zich laten leiden door die woorden tijdens de twee maanden die hij in zijn rijdende atelier doorbrengt. 

De auteur zal een dagboek van zijn reizen bijhouden op de sociale media. Zo kan iedereen die dat wil hem op zijn eigen manier vergezellen tot aan de rand van de sporen en van gedachten wisselen over de herinneringen aan een dag of een trein, zoals in de film Un soir, un train van André Delvaux.

De residentie wordt afgesloten met een speciale namiddag georganiseerd door Midis de la Poésie op 08 02 2022. Ook komt er een installatie op de ramen van Muntpunt tussen 16 11 2021 en 04 01 2022.